SINAVI KİMLER KAZANACAK?

Ülkemizde bir sınav gerçeği olduğunu artık biliyoruz. Bu gerçekle yüzleşip gerçekçi plan yapanlar bu (maalesef) yarışta avantajlı duruma geçtiler.

Akademik yaşantımızda öğretmenlerden, idarecilerden, hatta sosyal medyada yer alan “eğitimciler” den de duyduğumuz kaygılanmasınlar, heyecanlanmasınlar gibi uyarılar maalesef öğrencilerin dünyasında bir karşılık bulmuyor. Ayrıca bunun heyecanını bir sene, iki sene boyunca yaşayan ve yaşatan ebeveynlerin son haftalarda öğrencilere heyecanlanmamaları, kaygılanmamaları yönündeki telkinleri ne yazık ki işe yaramıyor. Fiziksel ve ruhsal olarak sınava hazırlık sürecini yöneten ebeveynler ve onların çocukları bu sınavda daha avantajlı oluyorlar.

Sınavlara hazırlık süreci, birçok farklı değişkenin olduğu bir süreç. Bu süreçte en önemli faktörlerden bir tanesi sakin kalabilmek ve psikolojiyi iyi yönetebilmek. Paniğe kapılmamak, ani değişiklikler yapmamak, sakin kalabilmek, varsa sorunları tespit edip o sorunları çözmek için irade gösterebilmek çok önemli. İnişler ve çıkışlar olabilir. Zaman zaman kötü sonuçlar alabiliriz. Bu sonuçlar bizim yanlış yolda ilerlediğimizi, yanlış yöntemler uyguladığımızı göstermeyebilir. Gözlem yapmak ve sorunlarımızı doğru tespit etmek sınavda başarıyı getirecektir.

Bazı algılarımızı değiştirmemiz gerekiyor. Öğrenciler ne kadar çok çalışırsa, ne kadar çok soru çözerse, ne kadar çok denemeye girerse o kadar başarılı olmuyorlar aslında. Doğada bir denge var. Doğru yöntemle çalışan öğrenciler başarılı olmaya en yakın adaylar. Öğrencilerin bildiği konulardan sürekli sorular çözmesi, öğrencinin başarısına bir katkı sunmayacaktır. Eksiklerin tespit edilip o konulardan soru çözenler, konuları bitirerek ilerleyenler, ilk dönem işledikleri konularla ikinci dönem işledikleri konuları dengeli bir biçimde ilerletenler başarılı olmak için büyük bir avantaj sağlayacaktır.

Bazen ebeveynler çok daha erken yıllarda öğrencinin sınav başarısı elde etmesi için çaba sarf ediyor. Yalnız bu süreci yönetirken öğrenciyi tanımak, bu sorumluluğu yıllarca sürdürüp sürdüremeyeceğini bilmek çok önemli. 6. sınıftan veya 7. sınıftan itibaren çalışmaya başlamak, konuları ufak ufak halletmek 8. sınıfta büyük rahatlık sağlayacaktır. Yalnız; yoğun çalışma temposuna çok erken yıllarda başlayan öğrenciler, sınav senesi tempoyu artırması gerektiği dönemde enerjisini daha önceki yıllarda harcadığı için bu baskıyı yönetemiyor, motivasyonunu koruyamıyor, kendisini bırakıveriyor. Bundan dolayı erken yıllardan itibaren çalışma sistemini doğru yönetmek, öncelikleri doğru belirlemek büyük önem arz ediyor. Çalışmayı son ana bırakan öğrenciler çalışma temposuna giremezken erken sınıflarda yoğun tempo çalışanlar da son senesinde istenilen tempoyu yapamayabilirler. Dengeli çalışan, tempoyu kademe kademe artıran öğrenciler bir adım önde olacaktır.

Bilinmeli ki bu sınav bizim son sınavımız olmayacak. Yks, Kpss, ALES, DGS, TUS… gibi birçok sınavla birçok öğrencimiz ilerleyen yaşlarda muhatap olacaklar. Öğrencilerimizin sırtına bir yük yüklerken onu kaldırıp kaldıramayacağını da göz önünde bulundurmalıyız.

Anlayarak hızlı okuma eğitimi, öğrencilerin sınav temposuna yoğun bir şekilde girmeden o sınav için yapacağı en önemli yatırımdır. Bu yatırımı doğru bir zamanlamayla yapmak hem sınav başarısı hem de zaman yönetimi için büyük bir yatırım ve akıllıca bir hamle olacaktır.

KERİM BAYDAR